En nu in het echt

Nog even een post van mij om het gevoel te herbeleven. Gisteren voor het eerst zonder gids met de eigen auto de woenstijn in geweest. Ik had de "big red" uitgezocht omdat het hier vrij druk is zodat er hulp nabij is indien we in de problemen komen.

Je moet je dit gebied voorstellen met enorme zandduinen met daartussen kleinere duintjes die door de wind gevormd zijn tot een soort golven. We waren met 2 auto's (Andrew & Silvia en wij) en ik reed voorop. Alle begin is moeilijk want de eerste duin leverde geen goed resultaat. Gelukkig wees marlies mij erop dat hij nog op de handrem stond..........niet slim dus.

Daarna het gebied ingereden en na een half uurtje besloten om de grote duin op te rijden (ongeveer 100 meter hoog). In de cursus hadden we geleerd om nooit te remmen bovenop de duin omdat je dan op de top vast komt te zetten. De praktijk is echter anders want je kan niet zien wat er aan de andere kant is en je rijdt dus volledig op de gok. Zo kwamen marlies en ik dus op de top vast te zitten met 4 wielen in de lucht. Gelukkig hadden we sleepkabels bij ons en het is echt verbazingwekkend hoe makkelijk we er weer uit werden getrokken ondanks de ruim 2500 kilo die onze auto weegt. Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat Andrew een 5.7liter V8 onder de moterkap heeft dus dat zal ook wel hebben geholpen. Hier hebben we de top bereikt en de beloning was een fantastisch uitzicht over de woestijn. Wat is dit mooi zeg!!!!!!!

Hierna nog een tijdje rondgecrossed en geprobeerd het echte dune bashing te doen. Schuin op de duin rijden waarbij de auto omlaag wil maar door de snelheid blijf je vooruit gaan (als je het goed doet). Op een gegeven moment kwam er zoveel zand omhoog dat ik niets meer zag (Marlies ook niet want die had de ogen dicht).

De dag werd beeindigd met een mooie zonsondergang en barbie. Het was wel een klein beetje koud maar het eten smaakte heerlijk. 's Avonds nog een afzakkertje genomen met z'n allen en daarna heerlijk dromend in slaap gevallen.